อัตราเงินเฟ้อด้านอาหารที่สูงของซิมบับเวกลายเป็นข้อกังวลหลักเนื่องจากเป็นสาเหตุสำคัญของค่าใช้จ่ายของครัวเรือน ตามรายงานของเครือข่ายระบบเตือนภัยล่วงหน้าของระบบเศรษฐกิจในซิมบับเว รายงานซึ่งมุ่งเน้นไปที่แนวโน้มอุปทานและตลาดในภูมิภาคแอฟริกาตอนใต้ เน้นย้ำว่าอัตราเงินเฟ้อของราคาอาหารสูงกว่า 10% ในหลายประเทศ รวมถึงซิมบับเว ซึ่งเผชิญกับภาวะเงินเฟ้อด้านอาหารที่สูงอย่างต่อเนื่องมาเกือบทศวรรษ สถานการณ์เลวร้ายลงด้วยหนี้ที่สูงและการใช้จ่ายทางสังคมที่จำกัด ซึ่งจำกัดเงินอุดหนุนและความช่วยเหลือทางสังคม
ค่าเงินในประเทศที่อ่อนค่าลงเมื่อเทียบกับดอลลาร์สหรัฐและอัตราการกู้ยืมที่เพิ่มขึ้นส่งผลให้ต้นทุนการนำเข้าสูงขึ้น ส่งผลให้อัตราเงินเฟ้อเพิ่มมากขึ้น รายงานยังเตือนด้วยว่าราคาปุ๋ยและเชื้อเพลิงที่เพิ่มขึ้นอาจส่งผลให้ผลผลิตทางการเกษตรลดลง ซึ่งส่งผลให้อัตราเงินเฟ้อด้านอาหารสูงขึ้น
ในแง่บวก คาดว่าซิมบับเวจะสามารถพึ่งพาข้าวโพดได้ ในขณะที่ประเทศอื่นๆ ในภูมิภาค เช่น แอฟริกาใต้และแทนซาเนีย มีการบันทึกการเกินดุล อย่างไรก็ตาม มาลาวีคาดว่าจะมีการขาดดุลเล็กน้อย ต้นทุนที่สูงขึ้นของการใช้จ่ายในครอบครัวยังเน้นย้ำถึงการเงินที่ครัวเรือนต้องเผชิญอีกด้วย ในเดือนกันยายน อัตราเงินเฟ้อประจำปีลดลงเหลือ 18.4% แต่การอ่อนค่าของสกุลเงินในประเทศและราคาน้ำมันดิบที่เพิ่มขึ้นอาจทำให้แรงกดดันด้านเงินเฟ้อรุนแรงขึ้นในอนาคต
อัตราเงินเฟ้อด้านอาหารคาดว่าจะเพิ่มขึ้นในช่วงเดือนสุดท้ายของปี 2566 เนื่องจากราคาที่สูงขึ้นในช่วงเทศกาล ซึ่งหมายความว่าราคาอาหารมีแนวโน้มที่จะสูงขึ้น ทำให้ผู้คนซื้อของมีราคาแพงขึ้น
ความคิดเห็นของ สคต. การส่งออกจากไทยไปซิมบับเวอยู่ในมูลค่าที่ไม่สูงมากเฉลี่ยปีละ 20 ล้านเหรียญสหรัฐ ในปี 2566 ช่วง 9 เดือนแรก ไทยส่งออกไปมูลค่า 30 ล้านเหรียญสหรัฐ ซึ่งเพิ่มขึ้นจากปี 65 มีมูลค่า 18 ล้านเหรียญวหรัฐ เพิ่มขึ้นร้อยละ 100 แสดงว่า มีการสั่งข้าวจากไทยมากขึ้นและเศรษฐกิจเริมดีขึ้น แต่ตามรายงาน อัตราเงินเฟ้อเพิ่มขึ้น อาจส่งผลที่ไม่ดีในอนาคตของการบริโภคภายในประเทศของซิมบับเว
ที่มา : กรมส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศ (สค.)
